Dag einn í júlí 1959 hitti Haraldur Bessason í fyrsta sinn Jósep Thorson, ættaðan frá Ásakoti í Biskupstungum, hermálaráðherra Kanada á stríðsárunum síðari.

Þetta var á Fort Garry-hótelinu í Winnipeg, og í för með Haraldi voru Jóhann Gestur Jóhannsson og Sveinn Björnsson læknir, báðir aldavinir Jóseps.

Margt bar á góma og í bókinni er svipmyndum fengin þessi dagstund til umráða. Sú stund teygir sig engu að síður yfir nokkra áratugi; má því ætla að tímarammi styðji þar ekki í einu og öllu rökrænt samhengi.

Haraldur rifjar upp á sinn sérstæða hátt frásagnir af samskiptum íslenskra landnámsmanna við indíána og Úkraínumenn og söguna af stórorrustu Jóseps og félaga við kalkúna og rekur hugleiðingar sínar um Kensington-steininn, goðsagnir og margt fleira.

Í þessari bók ríkir sama leiftrandi frásagnargleði og í Bréfum til Brands.