Kópavogskrónika er fyrsta skáldsaga Kamillu Einarsdóttur. Þetta er sannkölluð nútímasaga, skrifuð af algjöru hispursleysi. Textinn er ágengur, hrár og jafnvel grófur. Hér svífur kaldhæðni yfir vötnum en um leið miklar og djúpar tilfinningar.

"Það var hvorki lauslæti mitt né skortur á hinu svokallaða móðureðli sem leiddi mig suður í Kópavog. Það var ástin sem gerði það. Þú mátt mín vegna apa flest eftir mér. En þú skalt forðast sambönd.“

Móðir skrifar skrautlega sögu sína til dóttur sinnar. Sögusviðið er Kópavogur, bærinn sem er slys og átti aldrei að verða til, þar sem eru engar vídeóspólur í sjoppunni Video og grill og það er ekki til neins að láta sig dreyma um að hitta einhvern skjaldsvein á Riddaranum